مجله موسیقی ملود
0

آهنگ روسی Надежда (امید) از Nadia با متن و ترجمه مجزا

بازدید 195

Све́тит незнако́мая звезда́,
Сно́ва мы ото́рваны от до́ма,
Сно́ва ме́жду на́ми города́,
Взлётные огни́ аэродро́мов.

Здесь у нас тума́ны и дожди́,
Здесь у нас холо́дные рассве́ты,
Здесь на неизве́данном пути́
Ждут замыслова́тые сюже́ты.

Наде́жда – мой ко́мпас земно́й,
А уда́ча – награ́да за сме́лость,
А пе́сни дово́льно одно́й,
Чтоб то́лько о до́ме в ней пе́лось.

Ты пове́рь, что здесь, издалека́,
Мно́гое теря́ется из ви́ду,
Та́ют грозовы́е облака́,
Ка́жутся неле́пыми оби́ды.

На́до то́лько вы́учиться ждать,
На́до быть споко́йным и упря́мым,
Чтоб поро́й от жи́зни получа́ть
Ра́дости скупы́е телегра́ммы.

Наде́жда – мой ко́мпас земно́й,
А уда́ча – награ́да за сме́лость,
А пе́сни дово́льно одно́й,
Чтоб то́лько о до́ме в ней пе́лось.

И забы́ть по-пре́жнему нельзя́
Всё, что мы когда́-то не допе́ли,
Ми́лые уста́лые глаза́,
Си́ние моско́вские мете́ли.

Сно́ва ме́жду на́ми города́,
Жизнь нас разлуча́ет, как и пре́жде,
В не́бе незнако́мая звезда́
Све́тит, сло́вно па́мятник наде́жде.

Наде́жда – мой ко́мпас земно́й,
А уда́ча – награ́да за сме́лость,
А пе́сни дово́льно одно́й,
Чтоб то́лько о до́ме в ней пе́лось.

ترجمه فارسی

ستاره ای ناآشنا می درخشد،
یک بار دیگر از خانه قطع شدیم،
دوباره بین ما شهرهایی هست
چراغ های تیک آف فرودگاه ها.

اینجا مه و باران داریم،
اینجا سحرهای سردی داریم،
اینجا در مسیری ناشناخته
توطئه های پیچیده در انتظار است.

امید قطب نما زمینی من است
و شانس پاداش شجاعت است،
اما یک آهنگ کافی است
به طوری که فقط درباره خانه آواز می خواند.

باور کن اینجا از دور
چیزهای زیادی از دید گم می شود
ابرهای طوفانی در حال آب شدن هستند،
نارضایتی ها پوچ به نظر می رسند.

فقط باید صبر کردن را یاد بگیری،
باید آرام و سرسخت باشی،
به طوری که گاهی اوقات می توانید چیزی از زندگی بگیرید
خوشی های تلگرام های خسیس.

امید قطب نما زمینی من است
و شانس پاداش شجاعت است،
اما یک آهنگ کافی است
به طوری که فقط درباره خانه آواز می خواند.

و هنوز فراموش کردن آن غیرممکن است
همه چیزهایی که زمانی آواز خواندنشان را تمام نکردیم،
چشمان خسته عزیز
طوفان آبی مسکو.

دوباره بین ما شهرهایی هست
زندگی مثل قبل ما را از هم جدا می کند
ستاره ای ناآشنا در آسمان
مثل یادگاری برای امید می درخشد.

امید قطب نما زمینی من است
و شانس پاداش شجاعت است،
اما یک آهنگ کافی است
به طوری که فقط درباره خانه آواز می خواند.

نظرات کاربران

  •  چنانچه دیدگاهی توهین آمیز باشد و متوجه نویسندگان و سایر کاربران باشد تایید نخواهد شد.
  •  چنانچه دیدگاه شما جنبه ی تبلیغاتی داشته باشد تایید نخواهد شد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

بیشتر بخوانید