من به نوعی گم شده‌ام.
نمی‌دانم کجا می‌روم.
با چمدان کوچکم ایستاده‌ام.
اینجا در شانزه‌لیزه.
ناگهان، تو با من صحبت می‌کنی.
“سلام، دنبال چی می‌گردی؟”
می‌گویم: “متاسفم.
متاسفانه، نمی‌توانم منظورت را بفهمم!” اما تو همچنان حرف می‌زنی
به نظرم یه جورایی جذابه
و دو تا فنجون قهوه می‌کشی
با یه خودکار تو دستت
من نمی‌تونم فرانسوی صحبت کنم
اما لطفا به حرف زدنت ادامه بده
هرچی می‌گی
یه جورایی قشنگه
و زمان متوقف می‌شه
کاش می‌تونستم بفهممت
من نمی‌تونم فرانسوی صحبت کنم
اما لطفا به حرف زدنت ادامه بده
اوه لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا
اوه لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا
موهای بلند و وحشیت
زخم کوچیک روی صورتت
حتی گرد و غبار روی شلوار جینت
وقتی حرف می‌زنی شوخ طبعی داره
طعم سیگار آزادی رو می‌ده
تا وقتی که هر دومون اون رو به اشتراک بذاریم
تو با زبان بدن حرف می‌زنی
و من بین خطوطت می‌شنوم
من به تک تک کلماتت گوش می‌دم
دیگه نمی‌خوام اینجا رو ترک کنم
و تو حرف می‌زنی و حرف می‌زنی
اما من یه کلمه هم نمی‌فهمم
من نمی‌تونم فرانسوی صحبت کنم
اما لطفا به حرف زدنت ادامه بده
هرچی می‌گی
یه جورایی قشنگه
و زمان متوقف می‌شه
کاش می‌تونستم بفهممت
من نمی‌تونم حرف بزنم فرانسوی
اما لطفا به صحبت کردن ادامه بده
اوه لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا (اوه، بله، بله، بله)
اوه لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا
خورشید پشت خانه‌ها می‌افتد
کشتی‌ها از کنار ما رد می‌شوند
و تنها چیزی که می‌خواهیم
که این لحظه کمی بیشتر طول بکشد
دور و بر ما، بیش از هزار نفر (آه)
با هم صحبت می‌کنند
اما زبانی که ما صحبت می‌کنیم
فقط ما دو نفر می‌فهمیم
من نمی‌توانم فرانسوی صحبت کنم
اما لطفا به صحبت کردن ادامه بده
هر چیزی که می‌گویی
یه جورایی قشنگ به نظر می‌رسد
و زمان متوقف می‌شود
کاش می‌توانستم حرفت را بفهمم
من نمی‌توانم فرانسوی صحبت کنم
اما لطفا بیشتر به صحبت کردن ادامه بده
اوه لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا
اوه لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا
اوه لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا
اوه لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا-لا