نویسنده سمفونی من، بنواز با من
در چشمان من بنگر و ببین که مردم از کنار می‌روند ولی
هیچوقت خداحافظی نمی‌کنند
یک کسی امشب ماه را از من ربود، نور مرا گرفت
همه چیز به رنگ سیاه و سفید است
کدام نابخردی بود که به تو گفت پسرا گریه نمی‌کنند

ساعت‌ها و ساعت‌ها و قدرت‌ها
زندگی شوخی نیست ولی مال ما است
هنگامی که زمان از خود بیخود می‌شه

هر روز من به مرز دیوانگی می‌رسم
دست نگه داشتن به این ماجرای مرموز
رقصیدن در طوفان، من چیزی برای مخفی کردن ندارم
تمام آن را بگیر و دنیا را پشت سرت رها کن
عزیزم، به من قول بده که دوباره مرا در آغوشت خواهی گرفت
من که کماکان از دست این گردباد شکسته‌ام
این گردباد

زندگی کردن در یک دنیای فانتزی، وجدزدگی
همه چیز همانطور که قرار بود باشد
ما گذرا خواهیم بود ولیکن عشق تا ابد نامیرا خواهد بود

ساعت‌ها و ساعت‌ها و قدرت‌ها
زندگی شوخی نیست ولی مال ما است
هنگامی که زمان از خود بیخود می‌شه

هر روز من به مرز دیوانگی می‌رسم
دست نگه داشتن به این ماجرای مرموز
رقصیدن در طوفان، من چیزی برای مخفی کردن ندارم
تمام آن را بگیر و دنیا را پشت سرت رها کن
عزیزم، به من قول بده که دوباره مرا در آغوشت خواهی گرفت
من که کماکان از دست این گردباد شکسته‌ام
این گردباد

این گردباد

نیازی به حرف‌های بزرگ نیست، فقط نیایش
حتی اگر که دیدنش سخت باشد
تو همیشه برای من یک نور کوچکی کنار خواهی گذاشت