اول، تو برای من رودخانه‌ای ساختی
تا من آب داشته باشم
برای من باغی ساختی
تا من خاک داشته باشم
اما من خیلی تنهام
خیلی تنها
وقتی همه چیز می‌میرد
می‌توانی با من بمانی؟
می‌توانی به من اشتیاق بدهی؟
تا من آتش داشته باشم
ریه‌هایم را از هوا پر کن
من یک عاشق بی‌نقص خواهم بود
اما من خیلی تنهام
خیلی تنها
اگر همه چیز بمیرد
اوه، چرا نمی‌توانی مرا دوست داشته باشی؟
و وقتی زمان بالاخره مرا در خود فرو می‌برد
شکسته و نامقدس
بگذار بدنم سرگردان شود
خیلی دور از اینجا
تو برای من دروازه‌ای ساختی
چشمانی گرم از غم
تو همیشه به فانی‌ها حسادت می‌کردی
چون می‌توانیم برویم
خدایی وجود ندارد
اینجا بدون من، عزیزم
وقتی همه چیز می‌میرد
آیا تو تنها خواهی بود؟
خیلی تنها
خیلی تنها