روی آب راه می روم
اما من عیسی نیستم
روی آب راه می روم
اما فقط وقتی یخ می زند (لعنتی)
چرا، آیا توقعات اینقدر بالاست؟
آیا این نواری است که من تعیین کرده ام؟
بازوهایم را دراز می کنم، اما نمی توانم به آن برسم
بسیار دور از آن، یا آن را در دست من است، اما به عنوان
به محض اینکه چنگ میزنم، فشار میدم
من مانند ذوزنقه پرنده چنگال خود را از دست می دهم
در تاریکی، من به شدت سقوط می کنم
اکنون آسمان در حال سیاه شدن است، می دانم که علامت آن بالاست
مگس های پروانه شکمم را پاره می کنند
دانستن اینکه مهم نیست با چه میله هایی می آیم
می خوای هق بزنی، چنگ بزنی، و بلعش سخت است
بنابراین من اینها را با افزایش فشار، مانند خاکی ها، کنار می گذارم
من احساس می کنم یخ می ترکد، زیرا
روی آب راه می روم
اما من عیسی نیستم
روی آب راه می روم
اما فقط زمانی که یخ می زند
این نفرین استاندارد است
که اولین مجموعه دیسک Mathers
همیشه در جست و جوی آیه ای که هنوز تف نکرده ام
آیا این مرحله فقط یک اشتباه دیگر خواهد بود؟
برای لکه دار کردن میراث، عشق یا احترامی که به دست آورده ام؟
قافیه باید کامل باشد، تحویل بی عیب و نقص
و همیشه احساس می‌کنم که در حال ضربه زدن به علامت هستم
تا من بروم در ماشین بنشینم، گوش کنم و آن را جدا کنم
مثل “این آشغال زباله است”
خدا همه اینها را به من داده است
با این حال من بدون در نظر گرفتن هیچ تفاوتی احساس نمی کنم
بچه ها به نظر من مثل یک خدا هستند، این عقب مانده است
اگر می دانستند، این یک نما است و کامل است
و سعی می کنم به حرف های مزخرف گوش ندهم
اما اگر شما عوضی ها می خواهید اعتمادم را از من سلب کنید
ماموریت انجام شد
من فرستاده خدا نیستم
ناس، راکیم، پک، بیگ، جیمز تاد اسمیت، و من پرنس نیستم، پس
روی آب راه می روم
اما من عیسی نیستم
من روی آب راه می روم (درست است، من روبیک هستم، درست است)
اما فقط زمانی که یخ می زند (درست است)
چون من فقط یک انسانم، درست مثل تو
مرتکب اشتباهاتم، آه اگر می دانستی
من فکر نمی کنم شما باید به من آن طور که باور دارید
چون می ترسم ناامیدت کنم، اوه
درست است، من یک روبیک هستم، یک آشغال زیبا
گاهی اوقات در نوجوانی، بله، من مسخره می کنم و شوخی می کنم
یک انسان معیوب، حدس می زنم
اما تمام تلاشم را می کنم که توقعات شما را خراب نکنم
و آنها را ملاقات کنید، اما اول، آیه “سرعت”.
حالا، بیگ شان، او خیلی سریع پیش می رود
آیا او قرار است فریاد بزند یا مادرش را نفرین کند؟
زمانی بود که دنیا را کنار توپ‌ها داشتم و کف دستم را بیرون می‌خوردم
هر آلبوم، آهنگی که من به شدت از آن استفاده می کردم
و الان دارم دلقک میشم و اخم میکنم
اما تنها کسی که الان از بالا به من نگاه می کند دشان است
آیا من خوش شانس هستم که این مدت طولانی هستم؟
با این حال این سوال پیش می آید
مخصوصا بعد از مصرف متادون
همانطور که دیروز محو می شود و خانه درسدن کاملاً سوخته است
و تنها چیزی که از خانه من باقی مانده چمن است
جمعیت رفته اند
و زمان شستن بلوند فرا رسیده است
کاهش فروش، پرده ها کشیده شده است
دارند مجموعه را می بندند، من هنوز سرم را از پشت بیرون می آورم
و هرکس شک دارد یادآوری کند
حالا بهترین قافیه خود را بردارید، از آن پیشی بگیرید، حالا آن را هزار بار انجام دهید
حالا اجازه دهید به شما بگویند که دنیا دیگر به قافیه های شما اهمیتی نمی دهد یا به آنها لعنتی نمی زند
و همانطور که من از بینایی، خارج از ذهن رشد می کنم، ممکن است از بینایی خود خارج شوم
چون چطور می‌توانم این میکروفون را بدون دعوا رها کنم
وقتی از ریسمان یک طناب لعنتی ساختم؟
اما وقتی از این ارتفاعات سقوط کنم، حالم خوب خواهد شد
من خرخر نمی کنم یا گریه نمی کنم یا مارپیچ پایین نمی روم یا ناله نمی کنم
اما من تصمیم خواهم گرفت که آیا این آخرین تعظیم من این بار به دلیل است
روی آب راه می روم
اما من عیسی نیستم
روی آب راه می روم
اما فقط زمانی که یخ می زند
چون من فقط یک انسانم، درست مثل تو
من اشتباهاتم را مرتکب می شدم، اوه اگر می دانستی
من فکر نمی کنم شما باید به من آن طور که باور دارید
چون می ترسم ناامیدت کنم، اوه
اگر روی آب راه می رفتم غرق می شدم
چون من فقط یک مرد هستم، اما تا زمانی که یک میکروفون دارم خداگونه هستم
پس من و تو شبیه هم نیستیم
عوضی، من نوشتم “استن”