Dimmi le tue verità
Coraline, Coraline, dimmi le tue verità
Coraline, Coraline, dimmi le tue verità
Coraline, Coraline, dimmi le tue verità
Coraline Coraline
Coraline bella come il sole
Guerriera dal cuore zelante
Capelli come rose rosse
Preziosi quei fili di rame, amore, portali da me
Se senti campane cantare
Vedrai Coraline che piange
Che prende il dolore degli altri
E poi lo porta dentro lei
Coraline, Coraline, dimmi le tue verità
Coraline, Coraline, dimmi le tue verità
Coraline, Coraline, dimmi le tue verità
Coraline, Coraline
Però lei sa la verità
Non è per tutti andare avanti
Con il cuore che è diviso in due metà
È freddo già
È una bambina però sente
Come un peso e prima o poi si spezzerà
La gente dirà: “Non vale niente”
Non riesce neanche a uscire da una misera porta
Ma un giorno, una volta lei ci riuscirà
E ho detto a Coraline che può crescere
Prendere le sue cose e poi partire
Ma sente un mostro che la tiene in gabbia
Che le ricopre la strada di mine
E ho detto a Coraline che può crescere
Prendere le sue cose e poi partire
Ma Coraline non vuole mangiare no
Sì, Coraline vorrebbe sparire
E Coraline piange
Coraline ha l’ansia
Coraline vuole il mare ma ha paura dell’acqua
E forse il mare è dentro di lei
E ogni parola è un’ascia
Un taglio sulla schiena
Come una zattera che naviga
In un fiume in piena
E forse il fiume è dentro di lei, di lei
Sarò il fuoco ed il freddo
Riparo d’inverno
Sarò ciò che respiri
Capirò cosa hai dentro
E sarò l’acqua da bere
Il significato del bene
Sarò anche un soldato
O la luce di sera
E in cambio non chiedo niente
Soltanto un sorriso
Ogni tua piccola lacrima è oceano sopra al mio viso
E in cambio non chiedo niente
Solo un po’ di tempo
Sarò vessillo, scudo
O la tua spada d’argento e
E Coraline piange
Coraline ha l’ansia
Coraline vuole il mare
Ma ha paura dell’acqua
E forse il mare è dentro di lei
E ogni parola è un’ascia
Un taglio sulla schiena
Come una zattera che naviga
In un fiume in piena
E forse il fiume è dentro di lei, di lei
E tu dimmi le tue verità
Coraline, Coraline, dimmi le tue verità
Coraline, Coraline, dimmi le tue verità
Coraline, Coraline, dimmi le tue verità
Coraline, Coraline
Coraline, bella come il sole
Ha perso il frutto del suo ventre
Non ha conosciuto l‘amore
Ma un padre che di padre è niente
Le han detto in città c’è un castello
Con mura talmente potenti
Che se ci vai a vivere dentro
Non potrà colpirti più niente
Non potrà colpirti più niente
ترجمه فارسی
مرا از راستیهایت گو
کورالین، کورالین، مرا از راستیهایت گو
کورالین، کورالین، مرا از راستیهایت گو
کورالین، کورالین، مرا از راستیهایت گو
کورالین، کورالین
کورالینِ بهزیباییِ خورشید
جنگجویی با دلی غیرتمند
گیسوانی بهسرخیِ رز
آن سیمهای مسی گرانبها، مهر، نزد من آورشان
اگر آواز درایها را بشنوی
کورالین را گریان خواهی دید
که درد دیگران را تاب آورده،
به درون میکشد
کورالین، کورالین، مرا از راستیهایت گو
کورالین، کورالین، مرا از راستیهایت گو
کورالین، کورالین، مرا از راستیهایت گو
کورالین، کورالین
اما او راستی را آگاه است
سرنوشت همگان نیست که
با دلی دونیمشده به پیش روند
هماینک هم سرد است
دخترکی بیش نیست، اما باری را میسُهد
و دیر یا زود خواهد شکست
مردم خواهند گفت: «هیچ نمیارزد»
حتی نمیتواند از دری پَست برون شود
اما یکروز، یکبار، او سرانجام کام خواهد یافت
و کورالین را گفتم بالیدن تواند
باید بارش را بردارد و واهلد
اما او هیولایی را میسهد که در قفسش نگه داشته
که جاده را با مین فرش کردهاست
و گفتمش بالیدن تواند
بارش را بردارد و واهلد
اما او خوردن نخواهد، نه
آری، ناپدیداری خواهد
و کورالین میگرید
کورالین نگران است
کورالین دریا را میخواهد و از آب میترسد
و شاید دریا درون اوست
و هر واژه تبریست
برشی بر پشت
چون الواری شناور بر
رودی خروشان
و شاید رودخانه درون اوست، درونش
آتش و سرما خواهم بود
پناهگاه زمستان
آنچه میدمی خواهم بود
درخواهمیافت آنچه در درون داری
و آبی خواهم بود برای نوش
خوب به چِمِ راستینش
نیز سربازی خواهم بود
یا نور عصرگاهی
و در ازا هیچ نمیخواهم
ایواز لبخندی
هر خرده اشکت اقیانوسیست بر فراز چهرهام
و در ازا هیچ نمیخواهم
ایواز کمی زمان
درفش خواهم بود، سپر
یا شمشیرِ سیمینت و
و کورالین میگرید
کورالین نگران است
کورالین دریا را میخواهد
ولی از آب میترسد
و شاید دریا درون اوست
و هر واژه تبریست
برشی بر پشت
چون الواری که شناور
بر رودی خروشان
و شاید رودخانه درون اوست، درونش
و تو مرا از راستیهایت گو
کورالین، کورالین، مرا از راستیهایت گو
کورالین، کورالین، مرا از راستیهایت گو
کورالین، کورالین، مرا از راستیهایت گو
کورالین، کورالین
کورالین، بهزیبایی خورشید
میوهی زهدانش را باختهاست
او مهر را نشناخته
و اما پدری که هیچ از پدری ندارد
گفتهاندش دژی در شهر هست
با دیوارهایی آنچنان نیرومند
که اگر درونش شوی بهرِ زیستن
دیگر هیچچیز نخواهد توانست آسیبیت رساندن
دیگر هیچ نخواهد توانست آسیبیت رساندن
نظرات کاربران