پدرم هیچ‌وقت زیاد حرف نمی‌زد
فقط دور محله قدم می‌زد
تا وقتی که تمام خشمش او را فرا می‌گرفت
و بعد کتک می‌زد
مادرم هیچ‌وقت زیاد گریه نمی‌کرد
او مشت‌ها را تحمل می‌کرد، اما هیچ‌وقت دعوا نمی‌کرد
تا وقتی که گفت: “من می‌روم و بچه‌ها را می‌برم”
پس این کار را کرد
من می‌گویم آنها فقط کسانی هستند که به من زندگی بخشیدند
اما من واقعاً فرزند والدینم هستم
از خط خانوادگی‌ام پراکنده شده‌ام
من در دروغ گفتن خیلی خوب هستم
این از طرف مادرم آمده
به یک میلیون نفر گفتم که زنده بمانند
از خط خانوادگی‌ام پراکنده شده‌ام
خدایا، من چشمان پدرم را دارم
اما وقتی گریه می‌کنم چشمان خواهرم است
می‌توانم فرار کنم، اما نمی‌توانم پنهان شوم
از خط خانوادگی‌ام
بیان آن با کلمات سخت است
چقدر تعطیلات همیشه دردناک خواهد بود
پدرها را با دختران کوچکشان تماشا می‌کنم
و از خودم می‌پرسم چه کار کردم که سزاوار این باشم
چطور می‌توانی به یک بچه کوچک آسیب بزنی؟
نمی‌تونم فراموش کنم، نمی‌تونم ببخشمت
چون حالا می‌ترسم که هر کسی که دوست دارم ترکم کنه
از خط خانوادگیم پراکنده شدم
من خیلی خوب دروغ می‌گم
که از طرف مادرم اومده
به یه میلیون نفر گفتم که زنده بمونن
از خط خانوادگیم پراکنده شدم
خدایا، من چشم‌های پدرم رو دارم
اما وقتی گریه می‌کنم چشم‌های خواهرم رو دارم
می‌تونم فرار کنم، اما نمی‌تونم پنهان بشم
از خط خانوادگیم
از خط خانوادگیم
اوه، تمام کارهایی که برای خنثی کردنش انجام دادم
تمام دردم و تمام بهانه‌های تو
من بچه بودم اما بی‌خبر نبودم
(کسی که تو رو دوست داره این کار رو نمی‌کرد)
تمام گذشته‌ام، سعی کردم پاکش کنم
اما حالا می‌بینم، اصلاً می‌تونم تغییرش بدم؟ شاید چهره و نام خانوادگی مشترکی داشته باشیم، اما
(ما یکسان نیستیم)
پراکنده در تبار خانوادگی‌ام
من در گفتن دروغ خیلی خوب هستم
که از طرف مادرم آمده
به یک میلیون نفر گفتم که زنده بمانند
پراکنده در تبار خانوادگی‌ام
خدایا، من چشمان پدرم را دارم
اما وقتی گریه می‌کنم چشمان خواهرم را دارم
می‌توانم فرار کنم، اما نمی‌توانم پنهان شوم
از تبار خانوادگی‌ام
از تبار خانوادگی‌ام