دفتر ماه پر از شعر سپید است پر از تنهایی
ای پریزاد غزل کی به غزل می آیی
شب من گم شده در کوچه ی بی خوابی ها
خواب کن چشم مرا ای نگه رویایی
باز هم وعده ی فردا دهی و میدانم
نیست افسانه ی امروز تو را فردایی
آن که در چشم تو رویای مرا زندان کرد
کاش میداد به دلتنگی من معنایی
آن که در چشم تو رویای مرا زندان کرد
کاش میداد به دلتنگی من معنایی
بیش از این مهر جنون بر دل من داغ مکن
نیست اندازه ی مجنونی من صحرایی
دفتر ماه پر از شعر سپید است پر از تنهایی
ای پریزاد غزل کی به غزل می آیی
The moon’s notebook is full of white poetry, full of loneliness. Oh, the son of Ghazal, when will you come to Ghazal? My night is lost in the alley of insomnia. Sleep my eyes, oh, the guardian of dreams. Promise me tomorrow again and I know. Today’s legend is not your tomorrow. The one who imprisoned my dream in your eyes. I wish it gave meaning to my longing. The one who imprisoned my dream in your eyes. I wish it gave meaning to my longing. Don’t burn more madness on my heart than this. My madness is not as great as a desert. The moon’s notebook is full of white poetry, full of loneliness. Oh, the son of Ghazal, when will you come to Ghazal?
نظرات کاربران