… منو میشناسی؟
… واقعاً مرا می شناسید؟
… شما نظراتی دارید
در مورد نظرات من
… درباره موسیقی من
در مورد لباسم
… درباره بدن من
… برخی از مردم از لباسی که من می پوشم متنفرند
بعضی ها آن را تحسین می کنند
برخی افراد از آن برای شرمساری دیگران استفاده می کنند
بعضی ها برای شرمندگی من از آن استفاده می کنند
… اما من احساس می کنم که شما تماشا می کنید
… همیشه
و هیچ کاری که انجام می دهم نادیده نمی ماند
بنابراین در حالی که من نگاه های شما را احساس می کنم
عدم تایید شما
یا نفس راحتی ات
اگر من با آنها زندگی می کردم
من هرگز نمی توانم حرکت کنم
… آیا دوست دارید من کوچکتر، ضعیف تر، نرم تر، بلندتر باشم؟
دوست داری ساکت باشم؟
آیا شانه های من شما را تحریک می کند؟
آیا سینه من؟
آیا من شکم من هستم؟ باسن من؟
بدنی که با آن به دنیا آمدم
آیا آن چیزی نیست که شما می خواستید؟
… اگر من لباس راحتی بپوشم
من زن نیستم
اگر لایه ها را بریزم
من یک شلخته هستم
با اینکه هیچوقت بدنم رو ندیدی
هنوزم قضاوتش میکنی
و مرا به خاطر آن قضاوت کن
چرا؟
… ما در مورد افراد فرضیاتی می سازیم
بر اساس اندازه آنها
ما تصمیم می گیریم که آنها چه کسانی باشند
ما تصمیم می گیریم که ارزش آنها چیست
اگه بیشتر بپوشم
اگر کمتر بپوشم
چه کسی تصمیم می گیرد که چه چیزی باعث می شود؟
یعنی چی؟
آیا ارزش من فقط بر اساس برداشت شماست؟
یا نظر شما در مورد من است
مسئولیت من نیست؟