تو مهمونی گفتی که من خیلی مست بودم
بهت گفتم که ازت خوشم میاد، گفتی “هشیارت رو ببر”
اما چرا باید دروغ بگم؟ خیلی واضحه که من عاشقتم
با تو
یه مکالمه پرتنش، تو از کس دیگه ای خوشت میاد
من میگم “اگه صبر کنم، شاید کمکی کنه؟”
بهم گفتی که صبر، احساست رو عوض نمی‌کنه
برای من
پس دست از تظاهر و نفرت از دوستیمون برمی‌دارم
تو بهم یه درس دادی، که عشق ارزشمند نیست
مثل رمان‌ها نیست، اصلاً غرور و تعصب نداره
پس فقط یه پاورقی تو زندگیت می‌گیرم
و تو می‌تونی بدنمو بگیری
هر خطی که برات می‌نوشتم
اما یه پاورقی کافیه
یه پاورقی کافیه
تو یه رستوران غذا خوردی، میزبان گفت ما بامزه‌ایم
فکر می‌کنن ما یه زوجیم، یه کم برامون مشروب خریدن
ما موسکاتو رو با هم خوردیم و خندیدیم چون حقیقت داره
برای من (برای من)
اوه، و اگه انقدر خوشحال نبودم خجالت می‌کشیدم
اینکه بقیه چیزی رو می‌بینن که تو هرگز نمی‌بینی
ما با هم عالی هستیم، اما من هرگز کامل نخواهم بود
اون یکی
پس دست از تظاهر و نفرت از دوستیمون برمی‌دارم
تو بهم یه درس دادی، که احساسات بی‌ملاحظه هستن
درست مثل رمان‌ها، شخصیت‌های فرعی در نهایت تنها
پس من فقط یه پاورقی تو زندگیت میگیرم
و تو میتونی بدن منو بگیری
هر خطی که برات مینویسم
اما یه پاورقی کافیه
یه پاورقی کافیه
یه پاورقی کافیه (لطفا، فراموشم نکن)
(فراموشم کن، لطفا، فراموشم نکن)
(فراموشم کن، لطفا، فراموشم نکن)
یه پاورقی کافیه
(فراموشم کن، لطفا، فراموشم نکن)
یه پاورقی کافیه
یه پاورقی کافیه
(فراموشم کن) یه پاورقی کافیه
یه پاورقی کافیه
یه پاورقی کافیه