[قسمت]
من خانه را ترک کردم و به بروکلین نقل مکان کردم، جایی که دوست پسرم جایی داشت.
و او جای زخم‌هایی روی بازوهایش داشت، اما چهره‌ای فرشته‌مانند داشت.
من شاهد مرگ دوستانم قبل از بیست و یک سالگی بودم، و حالا من بیست و هشت ساله هستم.
من هر روز به پزشک مراجعه می‌کنم، چون نمی‌توانم جلوی کاهش وزنم را بگیرم.
و حالا من کسی هستم که سوزن در بازوها و پاهایم دارد.
من در مورد آزمایش خون شوخی می‌کنم و در حال برنامه‌ریزی برای دارایی‌ام هستم.
و نمی‌خواهم کودک را سرزنش کنم، اما باید حدس بزنم.
آیا همه اینها می‌تواند پاسخی به آن دعاهایی باشد که به تأخیر افتاده‌اند؟
چون اگر می‌دانستم که باید صبر کنم، هرگز این را نمی‌گفتم.
تا لحظه‌ای که خوشحال بودم، همه چیز از هم می‌پاشد، و من آواز می‌خوانم.

[همخوان]
“خدایا، لطفا، من نمی‌خواهم بیمار باشم.
و نمی‌خواهم درد بکشم، پس سریع تمامش کن.
لطفا، خدایا، می‌خواهم دوست داشته شوم
نمی‌خواهم کسی باشم که سعی می‌کنی از شرش خلاص شوی
خواهش می‌کنم، خدایا، نمی‌خواهم بیمار باشم
و نمی‌خواهم آسیب ببینم، پس زود تمامش کن
خواهش می‌کنم، خدایا، می‌خواهم دوست داشته شوم
نمی‌خواهم کسی باشم که سعی می‌کنی از شرش خلاص شوی

[پایانی]
ممنون