چرا اشک‌هایم اینقدر سرازیر شده‌اند؟
هی، کنارم بمان
و لبخند بزن.
آینده‌ای بدون تو، دنیایی بی‌رنگ، تک‌رنگ و سرد است.
به تو خیره شده‌ام، حتی تاریکی هم بسیار زیباست.
می‌خواهم به من ایمان داشته باشی.
مستقیم به تو نگاه کن، تا به جایی نروی.
مهم نیست چه چیزی در انتظارم است،
به دوردست‌ها، فراتر از آن خیره می‌شوم.
جایی که به من دادی هنوز
پناهگاه قلبم است.
سایه‌های گذشته بارها مرا تعقیب می‌کنند،
اما هر چه بیشتر سعی می‌کنم آنها را از خود دور کنم،
آنها بسیار به هم گره خورده‌اند،
دنبالم بیا،
اما هنوز می‌خواهم آنها را در آغوش بگیرم.
مهم نیست کجا بروم، تو را پیدا خواهم کرد.
به سوی فردا با تو قدم می‌زنم.
حتی اگر آغاز پایان باشد،
نام تو را فریاد خواهم زد.
به تو خیره شده‌ام،
نگاهت بسیار رنگارنگ است.
تمام تلاشم را خواهم کرد. با آرزویی که هرگز در قلبم محقق نخواهد شد،
قادر به بیان آن در کلمات نیستم.
برای رویارویی با گذشته و آینده،
مهم نیست چقدر آرزو کنم،
می‌توانم به آن برسم.
حتی در چنین شبی،
به فکر تو خواهم بود.
در این شهر گرگ و میش.
می‌خواهم دوست داشته شوم.
چشمانت می‌شوم تا بتوانم دوست داشته باشم.
در این سفر پیش رو.
به تو خیره شده‌ام، حتی به تاریکی،
بسیار زیبا، می‌خواهم مرا باور کنی.
مستقیم به تو نگاه می‌کنم، مراقب تو هستم تا جایی نروی.
نگاه تو بسیار رنگارنگ است، به من آموخت که روزی آن غم ما را به هم خواهد بافت.
چشمانت می‌گویند